Ο Γιώργος Παππαδάκης γεννήθηκε σε μία οικογένεια η οποία έχει συνεισφέρει σε μεγάλο βαθμό στην ελληνική και στην διεθνή ναυτιλιακή βιομηχανία, παρόλο που δυστυχώς η σταδιοδρομία του διεκόπη πρόωρα σε ηλικία 54 ετών.
Ο πατέρας του, Αντώνης Γ. Παππαδάκης (1900 – 1981), γεννήθηκε στο νησί της Κάσου αλλά η οικογένεια μετακινήθηκε στην Αίγυπτο όταν ήταν μικρός. Αρχικά εργάστηκε σε ναυτιλιακές εταιρίες αλλά σύντομα προχώρησε στην αγορά των πρώτων του πλοίων.
Το 1938 η σύζυγός του Βιργινία γέννησε τους δίδυμους γιούς τους, Γιώργο και Νίκυ. Μεγάλωσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν οι γονείς τους επισκέφθηκαν την Νέα Υόρκη για την Παγκόσμια Έκθεση World Fair – και παρέμειναν καθ’ όλη την διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.
Ο Γιώργος ιδιαιτέρως έμοιαζε προορισμένος για ναυτιλιακή καριέρα, έχοντας δείξει ενθουσιασμό για τα πλοία όταν ήταν ακόμα παιδί.
Στην διάρκεια του πολέμου, ο στόλος της οικογένειας είχε τεθεί στην διάθεση της Διοίκησης των Θαλάσσιων Στρατιωτικών Μεταφορών για να ενισχύσει τις προσπάθειες των Συμμάχων στον πόλεμο. Ο Γιώργος είχε κληρονομήσει μία βαθειά αίσθηση του καθήκοντος της ναυτιλίας σε καιρούς ανάγκης και αργότερα κατέστη σημαντική φυσιογνωμία στην αλληλεπίδραση της εμπορικής ναυτιλίας με το ΝΑΤΟ. Ήταν ένας ιδεαλιστής ο οποίος υποστήριξε τον Φιντέλ Κάστρο στην επανάσταση της Κούβας αλλά αργότερα αρνήθηκε να συγκατατεθεί σε μία δυνητικά επικερδή παραχώρηση να μεταφέρει κατ’ αποκλειστικότητα τις εξαγωγές Κουβανέζικης ζάχαρης.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το κέντρο της οικογενειακής ναυτιλιακής επιχείρησης είχε μεταφερθεί στο Λονδίνο, όπου βρισκόταν η A. G. Pappadakis & Co, και στην συνέχεια ιδρύθηκε η Antares Shipping. Πάντως, η οικογένεια διατήρησε επίσης την Freighters and Tankers Agency Corp στην Νέα Υόρκη, την Kassian Navigation Agency στην Ελλάδα και την Palmyra Management στην Ελβετία.
Στα 1950 ο όμιλος αναδύθηκε ως ηγετικός εφοπλιστικός, παραγγέλλοντας δεξαμενόπλοια και φορτηγά πλοία χύδην φορτίου. Στην διάρκεια των δεκαετιών του ’60 και του ’70, συχνά απέδειξε την τεχνολογική του κατάρτιση στην ναυτιλία. Παρόλο που ο όμιλος κατασκεύασε πλοία σε διάφορες χώρες, ανέπτυξε ιδιαίτερα ισχυρούς δεσμούς με την Ιαπωνία. Εν τω μεταξύ, ωστόσο, επεδίωκε να επισκευάζει τα πλοία του στην Ελλάδα όποτε αυτό ήταν εφικτό.
Μαζί με τον αδελφό του, ο Γιώργος βγήκε στην θάλασσα στα 15 του και στην συνέχεια προχώρησε να γίνει καπετάνιος. Αργότερα, έδωσε ύψιστη σπουδαιότητα και σεβασμό στον ρόλο των ναυτικών και υποστήριξε σημαντικά τις ελληνικές ναυτικές ακαδημίες. Όπως και ο πατέρας του, συνεισέφερε με ενθουσιασμό στην εξέλιξη του λιμανιού της Κάσου και βοήθησε στην χρηματοδότηση εθνικών υπηρεσιών, περιλαμβανομένης της δωρεάς ενός σκάφους έρευνας και διάσωσης στην Ελληνική Ακτοφυλακή.
Ο Γιώργος Παππαδάκης είχε πολλούς θαυμαστές, οι οποίοι μαρτυρούν για τον ανιδιοτελή χαρακτήρα του, την θρησκευτική του πίστη και την σπάνια αίσθηση του χιούμορ που διέθετε, καθώς επίσης και για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην ναυτιλία.
